шрубава́льны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і шрубарэзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шрубава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шрубава́льны шрубава́льная шрубава́льнае шрубава́льныя
Р. шрубава́льнага шрубава́льнай
шрубава́льнае		 шрубава́льнага шрубава́льных
Д. шрубава́льнаму шрубава́льнай шрубава́льнаму шрубава́льным
В. шрубава́льны (неадуш.)
шрубава́льнага (адуш.)		 шрубава́льную шрубава́льнае шрубава́льныя (неадуш.)
шрубава́льных (адуш.)
Т. шрубава́льным шрубава́льнай
шрубава́льнаю		 шрубава́льным шрубава́льнымі
М. шрубава́льным шрубава́льнай шрубава́льным шрубава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шрубава́льны тех. винтова́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шрубава́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шрубарэзны. Шрубавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

винтова́льный шрубава́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)