шпіё́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпіё́нка шпіё́нкі
Р. шпіё́нкі шпіё́нак
Д. шпіё́нцы шпіё́нкам
В. шпіё́нку шпіё́нак
Т. шпіё́нкай
шпіё́нкаю		 шпіё́нкамі
М. шпіё́нцы шпіё́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпіёнка ж. шпио́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да шпіён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тайны агент, які займаецца шпіянажам.

|| ж. шпіёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. шпіёнскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпио́нка шпіёнка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)