шпіц¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Тое, што і шпіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпіц², -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пакаёвы сабака з пушыстай поўсцю.

Карлікавы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпі́ц

‘шпіль’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпі́ц шпі́цы
Р. шпі́ца шпі́цаў
Д. шпі́цу шпі́цам
В. шпі́ц шпі́цы
Т. шпі́цам шпі́цамі
М. шпі́цы шпі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпі́ц

‘парода сабак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпі́ц шпі́цы
Р. шпі́ца шпі́цаў
Д. шпі́цу шпі́цам
В. шпі́ца шпі́цаў
Т. шпі́цам шпі́цамі
М. шпі́цы шпі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпіц I м., архит. шпиц, шпиль

шпіц II м. (порода собак) шпиц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіц ​1, ‑а, м.

Уст. Тое, што і шпіль (у 1 знач.). З мільённага людскога мурашніку, што трапятаў перад Ганнінымі вачыма, рэльефна выступала фігура Рыгора. Гэта фігура засланяла сабою і гмах Ісакіеўскага сабора, і шпіц Петрапаўлаўкі. Гартны.

[Ням. Spitze.]

шпіц ​2, ‑а, м.

Невялікі пакаёвы сабачка, які мае вузкую морду, стаячыя вушы і пушыстую густую поўсць. «Дзе ж праўда ёсць? — падумала яна [балонка]. — Каму павага? Шпіцам ды аўчаркам?» Корбан.

[Ням. Spitz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпиц​II (порода собак) шпіц, род. шпі́ца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпиц​I архит. шпіц, род. шпі́ца м., шпіль, род. шпі́ля м.; спіча́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верх, вяршыня, верхавіна, вяршаліна, спічак / гары: пік / будынка: шпіль, шпіц; макаўка (разм.); шапка (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)