шпіна́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шпіна́тны |
шпіна́тная |
шпіна́тнае |
шпіна́тныя |
| Р. |
шпіна́тнага |
шпіна́тнай шпіна́тнае |
шпіна́тнага |
шпіна́тных |
| Д. |
шпіна́тнаму |
шпіна́тнай |
шпіна́тнаму |
шпіна́тным |
| В. |
шпіна́тны (неадуш.) шпіна́тнага (адуш.) |
шпіна́тную |
шпіна́тнае |
шпіна́тныя (неадуш.) шпіна́тных (адуш.) |
| Т. |
шпіна́тным |
шпіна́тнай шпіна́тнаю |
шпіна́тным |
шпіна́тнымі |
| М. |
шпіна́тным |
шпіна́тнай |
шпіна́тным |
шпіна́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпіна́тны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і шпінатавы. Шпінатны суп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпіна́тавы и шпіна́тны шпина́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпіна́т, -у, М -на́це, м.
Агародная травяністая расліна сямейства лебядовых, маладое сакавітае лісце якой ідзе ў ежу.
|| прым. шпіна́тавы, -ая, -ае і шпіна́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шпина́тный шпіна́тны, шпіна́тавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)