шпіга́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шпіга́т
Р. шпіга́та
Д. шпіга́ту
В. шпіга́т
Т. шпіга́там
М. шпіга́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпіга́т м., мор. шпига́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпіга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Спец. Адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

[Гал. spiegat або spuigat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпига́т мор. шпіга́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)