шпе́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шпе́нь |
шпяні́ |
| Р. |
шпяня́ |
шпянёў |
| Д. |
шпяню́ |
шпяня́м |
| В. |
шпе́нь |
шпяні́ |
| Т. |
шпянём |
шпяня́мі |
| М. |
шпяні́ |
шпяня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпень, шпяня́, мн. шпяні́, шпянёў, м.
Стрыжань падоўжанай цыліндрычнай ці чатырохграннай формы на паверхні дэталі, які ўваходзіць у паглыбленне другой дэталі для замацавання (спец.); завостраны стрыжань наогул для насаджвання чаго-н.
|| прым. шпянёвы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)