шпянёвы гл. шпень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпянё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпянё́вы шпянё́вая шпянё́вае шпянё́выя
Р. шпянё́вага шпянё́вай
шпянё́вае		 шпянё́вага шпянё́вых
Д. шпянё́ваму шпянё́вай шпянё́ваму шпянё́вым
В. шпянё́вы (неадуш.)
шпянё́вага (адуш.)		 шпянё́вую шпянё́вае шпянё́выя (неадуш.)
шпянё́вых (адуш.)
Т. шпянё́вым шпянё́вай
шпянё́ваю		 шпянё́вым шпянё́вымі
М. шпянё́вым шпянё́вай шпянё́вым шпянё́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпень, шпяня́, мн. шпяні́, шпянёў, м.

Стрыжань падоўжанай цыліндрычнай ці чатырохграннай формы на паверхні дэталі, які ўваходзіць у паглыбленне другой дэталі для замацавання (спец.); завостраны стрыжань наогул для насаджвання чаго-н.

|| прым. шпянёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)