шпу́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпу́равы шпу́равая шпу́равае шпу́равыя
Р. шпу́равага шпу́равай
шпу́равае		 шпу́равага шпу́равых
Д. шпу́раваму шпу́равай шпу́раваму шпу́равым
В. шпу́равы (неадуш.) шпу́равую шпу́равае шпу́равыя (неадуш.)
Т. шпу́равым шпу́равай
шпу́раваю		 шпу́равым шпу́равымі
М. шпу́равым шпу́равай шпу́равым шпу́равых

Іншыя варыянты: шпуравы́.

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпуравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпуравы́ шпурава́я шпураво́е шпуравы́я
Р. шпураво́га шпураво́й
шпураво́е		 шпураво́га шпуравы́х
Д. шпураво́му шпураво́й шпураво́му шпуравы́м
В. шпуравы́ (неадуш.)
шпураво́га (адуш.)		 шпураву́ю шпураво́е шпуравы́я (неадуш.)
шпуравы́х (адуш.)
Т. шпуравы́м шпураво́й
шпураво́ю		 шпуравы́м шпуравы́мі
М. шпуравы́м шпураво́й шпуравы́м шпуравы́х

Іншыя варыянты: шпу́равы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпуравы́ горн., тех. шпурово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпу́равы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпура. Шпуравая свідравіна. Шпуравы дыяметр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпур, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Цыліндрычная адтуліна, якая прасвідроўваецца ў горнай пародзе для размяшчэння выбуховага рэчыва, а таксама наогул зробленая свердлам вузкая свідравіна.

|| прым. шпуравы́, -а́я, -о́е.

Шпуравая свідравіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпурово́й шпуравы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)