шпу́лькавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шпу́лькавы |
шпу́лькавая |
шпу́лькавае |
шпу́лькавыя |
| Р. |
шпу́лькавага |
шпу́лькавай шпу́лькавае |
шпу́лькавага |
шпу́лькавых |
| Д. |
шпу́лькаваму |
шпу́лькавай |
шпу́лькаваму |
шпу́лькавым |
| В. |
шпу́лькавы (неадуш.) шпу́лькавага (адуш.) |
шпу́лькавую |
шпу́лькавае |
шпу́лькавыя (неадуш.) шпу́лькавых (адуш.) |
| Т. |
шпу́лькавым |
шпу́лькавай шпу́лькаваю |
шпу́лькавым |
шпу́лькавымі |
| М. |
шпу́лькавым |
шпу́лькавай |
шпу́лькавым |
шпу́лькавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шпу́лькавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шпулькі. Шпулькавая фабрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпу́лькавы и шпулько́вы кату́шечный; шпу́лечный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
1. Невялікі, звычайна драўляны цыліндр, на які намотваецца што-н.
Ш. нітак.
2. Прыстасаванне ў швейных, ткацкіх і пад. машынах для намотвання нітак.
3. Тое, што і шпуля (у 3 знач.; спец.).
|| прым. шпу́лечны, -ая, -ае і шпу́лькавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шпу́лечный шпу́лечны, шпу́лькавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кату́шечный шпу́лечны, шпу́лькавы, шпулько́вы; кату́шачны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)