шпры́цавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпры́цавы шпры́цавая шпры́цавае шпры́цавыя
Р. шпры́цавага шпры́цавай
шпры́цавае		 шпры́цавага шпры́цавых
Д. шпры́цаваму шпры́цавай шпры́цаваму шпры́цавым
В. шпры́цавы (неадуш.)
шпры́цавага (адуш.)		 шпры́цавую шпры́цавае шпры́цавыя (неадуш.)
шпры́цавых (адуш.)
Т. шпры́цавым шпры́цавай
шпры́цаваю		 шпры́цавым шпры́цавымі
М. шпры́цавым шпры́цавай шпры́цавым шпры́цавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпры́цавы шпри́цевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпрыц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі інструмент — цыліндрык з поршнем і іголкай для ўвядзення ці адсмоктвання вадкасці.

|| прым. шпры́цавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпри́цевый мед. и пр. шпры́цавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)