шпро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпро́тны шпро́тная шпро́тнае шпро́тныя
Р. шпро́тнага шпро́тнай
шпро́тнае		 шпро́тнага шпро́тных
Д. шпро́тнаму шпро́тнай шпро́тнаму шпро́тным
В. шпро́тны (неадуш.)
шпро́тнага (адуш.)		 шпро́тную шпро́тнае шпро́тныя (неадуш.)
шпро́тных (адуш.)
Т. шпро́тным шпро́тнай
шпро́тнаю		 шпро́тным шпро́тнымі
М. шпро́тным шпро́тнай шпро́тным шпро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпро́тны, ‑ая, ‑ае.

Прыгатаваны са шпротаў. Шпротны паштэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпро́тавы и шпро́тны шпро́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпро́ты, -аў, адз. шпрот, -а, М -ро́це, м.

Дробная марская вэнджаная рыба, кансерваваная ў алеі.

|| прым. шпро́тавы, -ая, -ае і шпро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпро́тный шпро́тны, шпро́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)