шпро́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпро́тавы шпро́тавая шпро́тавае шпро́тавыя
Р. шпро́тавага шпро́тавай
шпро́тавае
шпро́тавага шпро́тавых
Д. шпро́таваму шпро́тавай шпро́таваму шпро́тавым
В. шпро́тавы (неадуш.)
шпро́тавага (адуш.)
шпро́тавую шпро́тавае шпро́тавыя (неадуш.)
шпро́тавых (адуш.)
Т. шпро́тавым шпро́тавай
шпро́таваю
шпро́тавым шпро́тавымі
М. шпро́тавым шпро́тавай шпро́тавым шпро́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шпротаў, належыць ім. Шпротавы промысел. // Які складаецца са шпротаў. Шпротавы касяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпро́тавы и шпро́тны шпро́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпро́ты, -аў, адз. шпрот, -а, Мо́це, м.

Дробная марская вэнджаная рыба, кансерваваная ў алеі.

|| прым. шпро́тавы, -ая, -ае і шпро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпро́тный шпро́тны, шпро́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)