шпо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шпо́ра | шпо́ры | |
| шпо́ры | ||
| шпо́ры | шпо́рам | |
| шпо́ру | шпо́ры | |
| шпо́рай шпо́раю |
шпо́рамі | |
| шпо́ры | шпо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шпо́рыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шпо́ру | шпо́рым | |
| шпо́рыш | шпо́рыце | |
| шпо́рыць | шпо́раць | |
| Прошлы час | ||
| шпо́рыў | шпо́рылі | |
| шпо́рыла | ||
| шпо́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| шпо́рце | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| шпо́рачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шпо́ра, -ы,
1. Сагнутая па форме абцаса металічная дужка з кольцам на канцы, якая прымацоўваецца да бота наезніка і служыць для пануквання каня.
2. Рагавы завостраны выступ на нагах самцоў некаторых птушак.
3. Выступ на вобадзе кола ці на звёнах гусеніц трактара, танка
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)