шпачо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпачо́к шпачкі́
Р. шпачка́ шпачко́ў
Д. шпачку́ шпачка́м
В. шпачка́ шпачко́ў
Т. шпачко́м шпачка́мі
М. шпачку́ шпачка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шпак, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’інападобных з чорным апярэннем.

|| памянш. шпачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. шпако́вы, -ая, -ае і шпачы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпачы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Самка шпака. Стала ціха, Дужа ціха. Мы затоена сядзім, А ў раён наш са шпачыхай Завітаў шпачок адзін. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)