шпа́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шпа́нка |
шпа́нкі |
| Р. |
шпа́нкі |
шпа́нак |
| Д. |
шпа́нцы |
шпа́нкам |
| В. |
шпа́нку |
шпа́нак |
| Т. |
шпа́нкай шпа́нкаю |
шпа́нкамі |
| М. |
шпа́нцы |
шпа́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шпа́нка ж., зоол. шпа́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпа́нка зоол., с.-х. шпа́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шпа́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жук сямейства нарыўнікаў, шкоднік лісцевых дрэў і кустоў; шпанская мушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нары́вник м., зоол. шпа́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)