шпа́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпа́жны шпа́жная шпа́жнае шпа́жныя
Р. шпа́жнага шпа́жнай
шпа́жнае
шпа́жнага шпа́жных
Д. шпа́жнаму шпа́жнай шпа́жнаму шпа́жным
В. шпа́жны (неадуш.)
шпа́жнага (адуш.)
шпа́жную шпа́жнае шпа́жныя (неадуш.)
шпа́жных (адуш.)
Т. шпа́жным шпа́жнай
шпа́жнаю
шпа́жным шпа́жнымі
М. шпа́жным шпа́жнай шпа́жным шпа́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шпа́жны шпа́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шпагі, прызначаны для яе. Шпажныя ножны. Шпажны эфес.

2. Звязаны з боем, фехтаваннем на шпагах. Шпажны паядынак. // Прызначаны для фехтавання на шпагах. Шпажныя пальчаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́га, -і, ДМ шпа́зе, мн. -і, шпаг, ж.

Халодная колючая зброя з прамым доўгім клінком.

Скрыжаваць шпагі — пачаць паядынак.

|| прым. шпа́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпа́жный шпа́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́гавы, см. шпа́жны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)