шо́рхлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шо́рхлы шо́рхлая шо́рхлае шо́рхлыя
Р. шо́рхлага шо́рхлай
шо́рхлае		 шо́рхлага шо́рхлых
Д. шо́рхламу шо́рхлай шо́рхламу шо́рхлым
В. шо́рхлы (неадуш.)
шо́рхлага (адуш.)		 шо́рхлую шо́рхлае шо́рхлыя (неадуш.)
шо́рхлых (адуш.)
Т. шо́рхлым шо́рхлай
шо́рхлаю		 шо́рхлым шо́рхлымі
М. шо́рхлым шо́рхлай шо́рхлым шо́рхлых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шо́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і шэрхлы. Па дарозе шорхлай ранкам чокае [вясна]. Бялевіч. У злубянелых шорхлых плашчыках па берагах нямой ракі стаялі бронзавыя сплаўшчыкі з баграмі, як вартаўнікі. Макарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)