шо́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шо́кавы шо́кавая шо́кавае шо́кавыя
Р. шо́кавага шо́кавай
шо́кавае		 шо́кавага шо́кавых
Д. шо́каваму шо́кавай шо́каваму шо́кавым
В. шо́кавы (неадуш.)
шо́кавага (адуш.)		 шо́кавую шо́кавае шо́кавыя (неадуш.)
шо́кавых (адуш.)
Т. шо́кавым шо́кавай
шо́каваю		 шо́кавым шо́кавымі
М. шо́кавым шо́кавай шо́кавым шо́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шо́кавы шо́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шо́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоку; выкліканы шокам. Шокавы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шок, -у, мн. -і, -аў, м.

Агульнае цяжкае парушэнне функцый арганізма ў выніку моцнага фізічнага пашкоджання ці псіхічнага ўзрушэння.

У стане шоку.

Траўматычны ш.

|| прым. шо́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шо́ковый шо́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)