шлёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Авечка танкашэрснай пароды, а таксама футра і воўна яе.

|| прым. шлёнскі, -ая, -ае.

Шлёнская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлё́нка

‘футра’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шлё́нка
Р. шлё́нкі
Д. шлё́нцы
В. шлё́нку
Т. шлё́нкай
шлё́нкаю
М. шлё́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шлё́нка

‘авечка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шлё́нка шлё́нкі
Р. шлё́нкі шлё́нак
Д. шлё́нцы шлё́нкам
В. шлё́нку шлё́нак
Т. шлё́нкай
шлё́нкаю		 шлё́нкамі
М. шлё́нцы шлё́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шлёнка ж., в разн. знач. шлёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёнка в разн. знач. шлёнка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Авечка шлёнскай пароды.

2. Футра гэтай авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)