шле́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шле́мнік
Р. шле́мніку
Д. шле́мніку
В. шле́мнік
Т. шле́мнікам
М. шле́мніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шле́мнік, -ку м., бот. шле́мник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́мнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая або паўкустовая расліна сямейства губакветных, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шле́мник бот. шле́мнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)