шле́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шле́ечны шле́ечная шле́ечнае шле́ечныя
Р. шле́ечнага шле́ечнай
шле́ечнае		 шле́ечнага шле́ечных
Д. шле́ечнаму шле́ечнай шле́ечнаму шле́ечным
В. шле́ечны (неадуш.)
шле́ечнага (адуш.)		 шле́ечную шле́ечнае шле́ечныя (неадуш.)
шле́ечных (адуш.)
Т. шле́ечным шле́ечнай
шле́ечнаю		 шле́ечным шле́ечнымі
М. шле́ечным шле́ечнай шле́ечным шле́ечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шле́ечны шле́ечный, ля́мочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шле́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шлейкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шле́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шле́ек, ж.

1. Стужка ці палоска тканіны, перакінутая цераз плячо, якая падтрымлівае спадніцу, ліфчык і пад.

2. мн. Падцяжкі.

Штаны на шлейках.

|| прым. шле́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шле́ечный шле́ечны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́мочный ля́мачны; шле́ечны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подтя́жечный падця́жачны, шле́ечны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)