шлакава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шлаку́ю |
шлаку́ем |
| 2-я ас. |
шлаку́еш |
шлаку́еце |
| 3-я ас. |
шлаку́е |
шлаку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
шлакава́ў |
шлакава́лі |
| ж. |
шлакава́ла |
| н. |
шлакава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шлаку́й |
шлаку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шлаку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шлакава́ць несов., мет. шлакова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шлакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.
1. Пакрываць, засорваць шлакам.
2. Ачышчаць ад шлаку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлакова́ть несов., мет. шлакава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)