шлакава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шлаку́ю шлаку́ем
2-я ас. шлаку́еш шлаку́еце
3-я ас. шлаку́е шлаку́юць
Прошлы час
м. шлакава́ў шлакава́лі
ж. шлакава́ла
н. шлакава́ла
Загадны лад
2-я ас. шлаку́й шлаку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шлаку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шлакава́ць несов., мет. шлакова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

1. Пакрываць, засорваць шлакам.

2. Ачышчаць ад шлаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлакова́ть несов., мет. шлакава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)