шкі́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шкі́ўны шкі́ўная шкі́ўнае шкі́ўныя
Р. шкі́ўнага шкі́ўнай
шкі́ўнае		 шкі́ўнага шкі́ўных
Д. шкі́ўнаму шкі́ўнай шкі́ўнаму шкі́ўным
В. шкі́ўны (неадуш.)
шкі́ўнага (адуш.)		 шкі́ўную шкі́ўнае шкі́ўныя (неадуш.)
шкі́ўных (адуш.)
Т. шкі́ўным шкі́ўнай
шкі́ўнаю		 шкі́ўным шкі́ўнымі
М. шкі́ўным шкі́ўнай шкі́ўным шкі́ўных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шкіў, шківа, мн. шківы, шківаў, м. (спец.).

Кола з шырокім абадом, дэталь раменнай або канатнай перадачы руху.

|| прым. шкі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)