шкро́баць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шкро́баю |
шкро́баем |
| 2-я ас. |
шкро́баеш |
шкро́баеце |
| 3-я ас. |
шкро́бае |
шкро́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
шкро́баў |
шкро́балі |
| ж. |
шкро́бала |
| н. |
шкро́бала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
шкро́бай |
шкро́байце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
шкро́баючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шкро́баць несов., разг., см. шкра́баць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шкро́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і шкрабаць. Гулка стукацяць дзеравяшкі, шкробаюць чаравікі і боты. Палонныя стаміліся, ідуць не ў нагу, як папала. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкро́бат, ‑у, М ‑баце, м.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шкробаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Перад сабою бачу брудныя, даўно няголеныя шыі, спіны з плямамі поту і солі на выцвілых гімнасцёрках, чую бязладны шкробат ног. С. Александровіч. Гітлеравец, пачуўшы шкробат пацука, усунуў галаву ў акно і пасвяціў ліхтарыкам. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)