шка́нцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шка́нцавы шка́нцавая шка́нцавае шка́нцавыя
Р. шка́нцавага шка́нцавай
шка́нцавае		 шка́нцавага шка́нцавых
Д. шка́нцаваму шка́нцавай шка́нцаваму шка́нцавым
В. шка́нцавы (неадуш.)
шка́нцавага (адуш.)		 шка́нцавую шка́нцавае шка́нцавыя (неадуш.)
шка́нцавых (адуш.)
Т. шка́нцавым шка́нцавай
шка́нцаваю		 шка́нцавым шка́нцавымі
М. шка́нцавым шка́нцавай шка́нцавым шка́нцавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шка́нцавы мор. шка́нечный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шка́нцавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да шканцаў, які знаходзіцца на шканцах. Шканцавы тэнт. Шканцавая сетка. Шканцавы журнал.

2. Які нясе вахту на шканцах. Шканцавы афіцэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шка́нцы, -аў (спец.).

Месца ў сярэдняй частцы верхняй палубы ваенных караблёў, дзе адбываюцца агляды, цырымоніі і пад.

Каманда выстраена на шканцах.

|| прым. шка́нцавы, -ая, -ае.

Ш. журнал (суднавы журнал).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шка́нечный мор. шка́нцавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)