швыря́ть несов.

1. (бросать) шпурля́ць, кі́даць;

2. безл. (из стороны в сторону) кі́даць;

3. перен. (расточать), разг. раскіда́ць (што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпурля́ць несов., разг. швыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыба́ць несов. броса́ть, шиба́ть, швыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшпурля́ць сов., разг. (кончить швырять) отшвыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашпурля́ць сов., разг. (начать швырять) зашвыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́рыць несов., разг.

1. (быстро делать что-л.) шпа́рить;

2. швыря́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швырну́ть сов., однокр.

1. шпурну́ць, кі́нуць;

2. кі́нуць; см. швыря́ть 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Пу́льгаць, пу́льгаты ’разліваць, распырскваць; хлябтаць, сёрбаць’ (драг., Сл. Брэс., Клім.). Гукапераймальнае, “звонкі” варыянт ад пу́лькаць ’тс’.

Пульга́ць ’кідаць’ (лаг., Жд. 3). Відаць, экспрэсіўны варыянт да пуляць ’кідаць, страляць’ (гл.), параўн. швіргаць ’кідаць’ і рус. швырять ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пуска́ть несов.

1. в разн. знач. пуска́ць;

2. (бросать) пуска́ць, кі́даць; (швырять) шпурля́ць; см. пусти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швыря́ться

1. (швырять друг в друга) шпурля́цца, кі́дацца;

2. перен., разг. раскіда́цца;

швыря́ться деньга́ми раскіда́цца грашы́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)