швыро́к

1. (бросок) разг. по́швырак, -рка м.;

2. (дрова) дрэ́ўкі, род. дрэ́вак ед. нет;

3. спорт. по́швырак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́швырак, -рка м.

1. разг. бросо́к, швыро́к;

2. спорт. швыро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Ашву́рак, ошву́рок ’кароткая вяровачка’ (КСТ). Відаць, ад шворка ’абрывак вяроўкі’ з пераходам о > у пад націскам у выніку лабіялізацыі; не выключана таксама магчымасць з *о‑швырок (ад швыраць ’кідаць’, параўн. рус. ошвырок ’асколак, кусок палена’) і тыповым для гэтай зоны пераходам ы > у пасля зубных пад націскам (кобула, ву вы’ і інш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)