шво́рнавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шво́рнавы шво́рнавая шво́рнавае шво́рнавыя
Р. шво́рнавага шво́рнавай
шво́рнавае		 шво́рнавага шво́рнавых
Д. шво́рнаваму шво́рнавай шво́рнаваму шво́рнавым
В. шво́рнавы
шво́рнавага		 шво́рнавую шво́рнавае шво́рнавыя
шво́рнавых
Т. шво́рнавым шво́рнавай
шво́рнаваю		 шво́рнавым шво́рнавымі
М. шво́рнавым шво́рнавай шво́рнавым шво́рнавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шво́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.

Стрыжань у паваротным злучэнні пярэдняй часткі кузава павозкі, які забяспечвае павароты на хаду.

|| прым. шво́рнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)