Швейца́рыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Швейца́рыя
Р. Швейца́рыі
Д. Швейца́рыі
В. Швейца́рыю
Т. Швейца́рыяй
Швейца́рыяю
М. Швейца́рыі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кале́ж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Сярэдняя навучальная ўстанова ў Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

швейца́рцы, -аў, адз. швейца́рац, -рца, м.

Насельніцтва Швейцарыі.

|| ж. швейца́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. швейца́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

франк, -а, мн. -і, -аў, м.

Грашовая адзінка Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краін да 2002 г., роўная 100 сантымам.

|| прым. фра́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кале́ж, ‑а, м.

Сярэдняя навучальная ўстанова ў Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і інш.

[Фр. collège.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шале́, нескл., н.

Невялікі сялянскі дом у гарах Швейцарыі. // Невялікая дача тыпу такога дома.

[Фр. chalet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швейца́рскі ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Швейцарыі, швейцарцаў, які належыць, уласцівы ім. Швейцарская прырода. Швейцарская культура. // Такі, як у Швейцарыі; выраблены ў Швейцарыі. Швейцарскія каровы. Швейцарскі гадзіннік. Швейцарскі сыр.

швейца́рскі ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да швейцара, належыць яму. Швейцарская служба. Швейцарская ліўрэя.

2. у знач. наз. швейца́рская, ‑ай, ж. Памяшканне, якое прымыкае да параднага пад’езда; вестыбюль. Увайсці ў швейцарскую.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́льнер, ‑а, м.

Слуга рэстаране, піўной, гасцініцы ў заходнееўрапейскіх краінах — Германіі, Швейцарыі і інш; афіцыянт.

[Ням. Kellner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санты́м, ‑а, м.

Дробная манета, роўная сотай долі франка (у Францыі, Бельгіі, Люксембургу і Швейцарыі).

[Фр. sentime.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́н, ‑а, м.

1. Федэральная адзінка ў Швейцарыі.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі, Бельгіі і інш.

[Фр. canton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)