шварто́вы, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да швартова.

Швартовае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шварто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шварто́вы шварто́вая шварто́вае шварто́выя
Р. шварто́вага шварто́вай
шварто́вае		 шварто́вага шварто́вых
Д. шварто́ваму шварто́вай шварто́ваму шварто́вым
В. шварто́вы (неадуш.) шварто́вую шварто́вае шварто́выя (неадуш.)
Т. шварто́вым шварто́вай
шварто́ваю		 шварто́вым шварто́вымі
М. шварто́вым шварто́вай шварто́вым шварто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шварто́вы мор. шварто́вый, шварто́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шварто́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да швартова, прызначаны для швартавання. Швартовыя канцы. Швартовая каманда. Швартовая лябёдка.

2. Які робіцца, выконваецца на судне, замацаваным швартовамі. Швартовыя выпрабаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шварто́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, змешанае скланенне

адз. мн.
Н. шварто́ў шварто́вы
Р. шварто́ва шварто́ваў
Д. шварто́ву шварто́вам
В. шварто́ў шварто́вы
Т. шварто́вам шварто́вамі
М. шварто́ве шварто́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шварто́вый мор. шварто́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шварто́в мор. шварто́ў, -то́ва м.;

отда́ть шварто́вы адда́ць шварто́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шварто́ў, -то́ва, мн. -то́вы, -то́ваў, м. (спец.).

Канат, трос, якім прывязваецца марское судна да прычальных прыстасаванняў.

Аддаваць швартовы (адвязваць судна ад прычала).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Адвесці (судна) ад прычала, аддаўшы швартовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шварто́ў, ‑това, м.

Трос або ланцуг для прывязвання судна да прычальных прыстасаванняў. Прымацаваць швартовамі. Аддаваць швартовы.

[Ад гал. zwaartouw.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)