шаўчы́ха, -і, ДМы́се, мн. -і, -чы́х, ж. (разм.).

Жонка шаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўчы́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шаўчы́ха шаўчы́хі
Р. шаўчы́хі шаўчы́х
Д. шаўчы́се шаўчы́хам
В. шаўчы́ху шаўчы́х
Т. шаўчы́хай
шаўчы́хаю
шаўчы́хамі
М. шаўчы́се шаўчы́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаўчы́ха ж., разг. жена́ сапо́жника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Жонка шаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)