шаўко́вы, -ая, -ае.

1. гл. шоўк.

2. перан. Лагодны, паслухмяны, добры (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́вы шаўко́вая шаўко́вае шаўко́выя
Р. шаўко́вага шаўко́вай
шаўко́вае		 шаўко́вага шаўко́вых
Д. шаўко́ваму шаўко́вай шаўко́ваму шаўко́вым
В. шаўко́вы (неадуш.)
шаўко́вага (адуш.)		 шаўко́вую шаўко́вае шаўко́выя (неадуш.)
шаўко́вых (адуш.)
Т. шаўко́вым шаўко́вай
шаўко́ваю		 шаўко́вым шаўко́вымі
М. шаўко́вым шаўко́вай шаўко́вым шаўко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шаўко́вы прям., перен. шёлковый;

~вае валакно́ — шёлковое волокно́;

~вая фа́брыка — шёлковая фа́брика;

ён зрабі́ўся як ш. — он стал как шёлковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шоўку (у 1, 2 знач.). Шаўковыя ніткі. Шаўковае валакно.

2. Звязаны з вырабам і апрацоўкай шоўку (у 1–3 знач.). Шаўковая фабрыка.

3. Зроблены з шоўку (у 2, 3 знач.). Шаўковая хустка. / у вобразным ужыв. Сонца кранула косамі струны шаўковыя раніцы. Васілёк.

4. перан. Разм. Лагодны, паслухмяны, добры (пра чалавека). — От бачыш [Генадзь], і начальнік дэпо цяпер шаўковы зрабіўся, — кажа Мікола. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўк, -у, мн. шаўкі́, шаўко́ў, м.

1. Ніткі, якія вырабляюцца з выдзяленняў вусеня шаўкапрада.

2. Тканіна з такіх нітак, а таксама са штучнага, сінтэтычнага валакна.

3. Адзенне з такой тканіны.

Хадзіць у шаўках.

У даўгу, як у шаўку (прымаўка: усім павінен).

4. перан. Пра што-н. мяккае, шаўкавістае.

Ш. валасоў.

|| прым. шаўко́вы, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўковы; ядвабны (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

напаўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю іншага валакна. Напаўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўшаўко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаўковы з прымессю бавоўны або шэрсці. Паўшаўковая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шёлковый прям., перен. шаўко́вы; ядва́бны;

шёлковая ткань шаўко́вая (ядва́бная) ткані́на;

он стал как шёлковый перен. ён зрабі́ўся (стаў) як шаўко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыката́ж, ‑у, м.

1. Тканіна машыннай вязкі. Шаўковы трыкатаж.

2. зб. Вырабы з такой тканіны. Спартыўны трыкатаж. Верхні трыкатаж,

[Фр. tricotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)