шаўкаві́на, -ы, ж. (спец.).

Шаўковае валакно, нітка.

|| прым. шаўкаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўкаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шаўкаві́на
Р. шаўкаві́ны
Д. шаўкаві́не
В. шаўкаві́ну
Т. шаўкаві́най
шаўкаві́наю
М. шаўкаві́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаўкаві́на ж. шелкови́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўкаві́на, ‑ы, ж.

1. Шаўковае валакно.

2. Тое, што і шаўкавінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шелкови́на

1. (волокно) шаўкаві́на, -ны ж.;

2. см. шелкови́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)