шаўкаво́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шаўкаво́дка |
шаўкаво́дкі |
| Р. |
шаўкаво́дкі |
шаўкаво́дак |
| Д. |
шаўкаво́дцы |
шаўкаво́дкам |
| В. |
шаўкаво́дку |
шаўкаво́дак |
| Т. |
шаўкаво́дкай
шаўкаво́дкаю |
шаўкаво́дкамі |
| М. |
шаўкаво́дцы |
шаўкаво́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шаўкаво́дка ж. шелково́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шаўкаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Жан. да шаўкавод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шелково́дка с.-х. шаўкаво́дка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)