шаўкаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па шаўкаводстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўкаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаўкаво́д шаўкаво́ды
Р. шаўкаво́да шаўкаво́даў
Д. шаўкаво́ду шаўкаво́дам
В. шаўкаво́да шаўкаво́даў
Т. шаўкаво́дам шаўкаво́дамі
М. шаўкаво́дзе шаўкаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаўкаво́д м. шелково́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўкаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па шаўкаводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шелково́д с.-х. шаўкаво́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўкаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да шаўкавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўка... (гл. шоўка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шоўка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шаўкавод, шаўкапрад, шаўкаткацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)