шашы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шашы́стка шашы́сткі
Р. шашы́сткі шашы́стак
Д. шашы́стцы шашы́сткам
В. шашы́стку шашы́стак
Т. шашы́сткай
шашы́сткаю		 шашы́сткамі
М. шашы́стцы шашы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шашы́стка м. шаши́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шашы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да шашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у шашкі.

|| ж. шашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. шашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаши́стка шашы́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)