шашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у шашкі.

|| ж. шашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. шашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шашы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шашы́ст шашы́сты
Р. шашы́ста шашы́стаў
Д. шашы́сту шашы́стам
В. шашы́ста шашы́стаў
Т. шашы́стам шашы́стамі
М. шашы́сце шашы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шашы́ст м. шаши́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шашы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ігрок у шашкі. Усіх шашыстаў дзіцячага дома выклікаў на спаборніцтва Вора Клябанаў. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаши́ст шашы́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шашы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да шашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)