ша́шкі, -шак.

Гульня белымі і чорнымі кружкамі (шашкамі ў 4 знач.) на дошцы ў 64 (рускія шашкі) або ў 100 клетак (міжнародныя шашкі), якая заключаецца ў тым, што кожны з двух партнёраў імкнецца знішчыць шашкі саперніка або пазбавіць яго магчымасці рабіць хады.

Гуляць у ш.

|| прым. ша́шачны, -ая, -ае.

Ш. столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паддаўкі́, -о́ў (разм.).

У выразе: у паддаўкі (гуляць) — пра гульню ў шашкі, у якой выйграе той, каму ўдалося аддаць праціўніку ўсе свае шашкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́шки ша́шкі, -шак ед. нет;

игра́ в ша́шки гульня́ ў ша́шкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́гала, прысл.

1. Не пакінуўшы валасоў.

Пастрыжаны н.

2. Выняўшы з ножнаў (шаблю, цясак).

Трымаць шашкі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́шачніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Дошка з клеткамі для гульні ў шашкі, шахматы.

2. Скрынка для шашак, шахмат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стокле́точный спорт. стакле́тачны;

стокле́точные ша́шки стакле́тачныя ша́шкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паддаўкі́, ‑оў; адз. няма.

Разм. Гульня ў шашкі, у якой выйгравае той, хто хутчэй аддасць усе свае шашкі праціўніку. Гуляць у паддаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у шашкі.

|| ж. шашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. шашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Перамагчы каго-н. у гульні.

А. у шашкі.

|| незак. абгу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгу́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Арца́бы ’шашкі’ (Нас.). Гл. варцабы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)