ша́хта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ша́хта |
ша́хты |
| Р. |
ша́хты |
ша́хт
ша́хтаў |
| Д. |
ша́хце |
ша́хтам |
| В. |
ша́хту |
ша́хты |
| Т. |
ша́хтай
ша́хтаю |
ша́хтамі |
| М. |
ша́хце |
ша́хтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адка́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
1. гл. адкаціць.
2. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў (спец.).
Падземная а. руды.
|| прым. адка́тачны, -ая, -ае.
А. вагон.
Адкатачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Спец. Вываз здабытых карысных выкапняў з забояў і шахтаў. Напалову завершана механізацыя працэсаў бурэння, падземнай адкаткі руды і пароды. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)