ша́хтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ша́хтавы ша́хтавая ша́хтавае ша́хтавыя
Р. ша́хтавага ша́хтавай
ша́хтавае		 ша́хтавага ша́хтавых
Д. ша́хтаваму ша́хтавай ша́хтаваму ша́хтавым
В. ша́хтавы (неадуш.)
ша́хтавага (адуш.)		 ша́хтавую ша́хтавае ша́хтавыя (неадуш.)
ша́хтавых (адуш.)
Т. ша́хтавым ша́хтавай
ша́хтаваю		 ша́хтавым ша́хтавымі
М. ша́хтавым ша́хтавай ша́хтавым ша́хтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́хтавы

1. ша́хтный; ша́хтовый; ша́хтенный;

ш. двор — ша́хтный (ша́хтенный) двор;

ш. ка́пар — ша́хтовый копёр;

ш. пад’ёмнік — ша́хтный подъёмник;

2. тех. ша́хтный;

~вая печ — ша́хтная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́хтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шахты (у 1 знач.). У .. [Міхася] падабралася ўжо выдатная брыгада — у гэтым яму шмат дапамог шахтавы калектыў. Лупсякоў.

2. Спец. Аснашчаны шахтай, які мае выгляд шахты (у 2 знач.). Шахтавая печ.

•••

Шахтавы ствол гл. ствол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́хта, -ы, М -хце, мн. -ы, шахт і -аў, ж.

1. Вертыкальная ці нахіленая горная выпрацоўка, якая мае непасрэдны выхад на паверхню; шахтавы ствол.

Заваленая ш.

Спускацца ў шахту.

2. Горнапрамысловае прадпрыемства, якое вядзе падземную здабычу карысных выкапняў; месца здабычы іх.

Працаваць у шахтах.

3. Вертыкальная падоўжаная поласць у некаторых прамысловых канструкцыях (спец.).

Ліфтавая ш.

|| прым. ша́хтавы, -ая, -ае.

Шахтавая печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рна-ша́хтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-ша́хтавы го́рна-ша́хтавая го́рна-ша́хтавае го́рна-ша́хтавыя
Р. го́рна-ша́хтавага го́рна-ша́хтавай
го́рна-ша́хтавае		 го́рна-ша́хтавага го́рна-ша́хтавых
Д. го́рна-ша́хтаваму го́рна-ша́хтавай го́рна-ша́хтаваму го́рна-ша́хтавым
В. го́рна-ша́хтавы (неадуш.)
го́рна-ша́хтавага (адуш.)		 го́рна-ша́хтавую го́рна-ша́хтавае го́рна-ша́хтавыя (неадуш.)
го́рна-ша́хтавых (адуш.)
Т. го́рна-ша́хтавым го́рна-ша́хтавай
го́рна-ша́хтаваю		 го́рна-ша́хтавым го́рна-ша́хтавымі
М. го́рна-ша́хтавым го́рна-ша́хтавай го́рна-ша́хтавым го́рна-ша́хтавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ша́хтенный ша́хтавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клець, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Традыцыйная сялянская будыніна для захавання збажыны, маёмасці; свіран.

2. Шахтавы ліфт.

3. Асноўная частка пракатнага стана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́хтный ша́хтавы;

ша́хтное по́ле ша́хтавае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́хтовый ша́хтавы;

ша́хтовое обору́дование ша́хтавае абсталява́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кало́дзеж, -а, мн. -ы, -аў і кало́дзезь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Збудаванне ў выглядзе вузкай глыбокай ямы, умацаванай ад абвалаў зрубам, трубамі для здабывання вады з ваданосных слаёў зямлі.

Пачысціць к.

2. Яма для розных тэхнічных патрэб (спец.).

Шахтавы к.

Каналізацыйны к.

○

Артэзіянскі калодзеж — буравы калодзеж з труб, які падае глыбінную напорную ваду.

|| прым. кало́дзежны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)