шафё́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шафё́ру шафё́рым
2-я ас. шафё́рыш шафё́рыце
3-я ас. шафё́рыць шафё́раць
Прошлы час
м. шафё́рыў шафё́рылі
ж. шафё́рыла
н. шафё́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час шафё́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шафёрыць несов., разг. шофёрить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шафёрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Працаваць шафёрам. Праз два месяцы [Майбарада] прыкаціў на наш двор на новенькай машыне, толькі што пафарбаванай у бледназялёны колер. І з таго часу пачаў шафёрыць. Скрыган. [Шкарута:] — Працуе [Мікола] са мной у адным гаражы. Шафёрыць, у бацьку ўдаўся. Мяжэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)