шафра́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шафра́навы |
шафра́навая |
шафра́навае |
шафра́навыя |
| Р. |
шафра́навага |
шафра́навай шафра́навае |
шафра́навага |
шафра́навых |
| Д. |
шафра́наваму |
шафра́навай |
шафра́наваму |
шафра́навым |
| В. |
шафра́навы (неадуш.) шафра́навага (адуш.) |
шафра́навую |
шафра́навае |
шафра́навыя (неадуш.) шафра́навых (адуш.) |
| Т. |
шафра́навым |
шафра́навай шафра́наваю |
шафра́навым |
шафра́навымі |
| М. |
шафра́навым |
шафра́навай |
шафра́навым |
шафра́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шафра́навы в разн. знач. шафра́нный; (о цвете — ещё) шафра́новый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шафра́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шафрану (у 1 знач.). Шафранавая кветка.
2. Прыгатаваны з шафранам (у 2 знач.). Шафранавая гарэлка. Шафранавыя піражкі. Шафранавае цеста.
3. Аранжава-жоўты, як быццам намаляваны шафранам (у 2 знач.). Шафранавы колер.
4. Які з’яўляецца шафранам (у 3 знач.). Шафранавы яблык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шафра́н, -у, м.
1. Паўднёвая травяністая расліна сямейства касачовых, а таксама рыльцы яе кветак, высушаныя і расцёртыя на парашок, якія выкарыстоўваюцца як вострая прыправа і фарбавальнік.
2. Гатунак яблыкаў.
|| прым. шафра́навы, -ая, -ае і шафра́нны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Шафранавы або шафранны колер (аранжава-жоўты з карычневым адценнем).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шафра́нный, шафра́новый шафра́навы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шафра́нны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і шафранавы (у 3 знач.). Залаты і шафранны захад шырокай паласой дагараў за ляснымі волатамі. Караткевіч. Сонца свет ліе шафранны, У небе воблакі-лябёдкі. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)