ша́ферскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ша́ферскі ша́ферская ша́ферскае ша́ферскія
Р. ша́ферскага ша́ферскай
ша́ферскае		 ша́ферскага ша́ферскіх
Д. ша́ферскаму ша́ферскай ша́ферскаму ша́ферскім
В. ша́ферскі (неадуш.)
ша́ферскага (адуш.)		 ша́ферскую ша́ферскае ша́ферскія (неадуш.)
ша́ферскіх (адуш.)
Т. ша́ферскім ша́ферскай
ша́ферскаю		 ша́ферскім ша́ферскімі
М. ша́ферскім ша́ферскай ша́ферскім ша́ферскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́ферскі ша́ферский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́фер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік вясельнага абраду, які выконвае даручэнні па распарадку і ў час вянчання трымае над галавой жаніха (нявесты) вянец.

|| прым. ша́ферскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́ферский ша́ферскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)