ша́фавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ша́фавы ша́фавая ша́фавае ша́фавыя
Р. ша́фавага ша́фавай
ша́фавае		 ша́фавага ша́фавых
Д. ша́фаваму ша́фавай ша́фаваму ша́фавым
В. ша́фавы (неадуш.)
ша́фавага (адуш.)		 ша́фавую ша́фавае ша́фавыя (неадуш.)
ша́фавых (адуш.)
Т. ша́фавым ша́фавай
ша́фаваю		 ша́фавым ша́фавымі
М. ша́фавым ша́фавай ша́фавым ша́фавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́фавы шка́фный, шкафно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́фа, -ы, мн. -ы, шаф, ж.

1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.

Кніжная ш.

Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну). Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).

2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.

Сушыльная ш.

Выцяжная ш.

|| памянш. ша́фка, -і, ДМ -фцы, мн. -і, -фак, ж.

|| прым. ша́фавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкафно́й ша́фавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)