шаткава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаткава́нне
Р. шаткава́ння
Д. шаткава́нню
В. шаткава́нне
Т. шаткава́ннем
М. шаткава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шаткава́нне ср. шинкова́ние, шинко́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаткава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

Рэзаць доўгімі тонкімі палоскамі (звычайна капусту).

Ш. капусту.

|| зак. сшаткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. шаткава́нне, -я, н.

|| прым. шаткава́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шинкова́ние шаткава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шинко́вка ж.

1. (действие) шаткава́нне, -ння ср.; шатко́ўка, -кі ж.;

2. (шинковальная машина) шатко́ўня, -ні ж., шаткаўні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)