шасцяро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шасцяро́нны шасцяро́нная шасцяро́ннае шасцяро́нныя
Р. шасцяро́ннага шасцяро́ннай
шасцяро́ннае		 шасцяро́ннага шасцяро́нных
Д. шасцяро́ннаму шасцяро́ннай шасцяро́ннаму шасцяро́нным
В. шасцяро́нны (неадуш.)
шасцяро́ннага (адуш.)		 шасцяро́нную шасцяро́ннае шасцяро́нныя (неадуш.)
шасцяро́нных (адуш.)
Т. шасцяро́нным шасцяро́ннай
шасцяро́ннаю		 шасцяро́нным шасцяро́ннымі
М. шасцяро́нным шасцяро́ннай шасцяро́нным шасцяро́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шасцярня́², -і́, мн. -це́рні і (з ліч. 2, 3, 4) -цярні́, -це́рань і -це́рняў, ж.

Зубчастае кола, якое перадае рух.

|| памянш. шасцярэ́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. шасцяро́нны, -ая, -ае і шасце́рневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шестерённый шасцяро́нны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)