ша́рхаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́рхаю ша́рхаем
2-я ас. ша́рхаеш ша́рхаеце
3-я ас. ша́рхае ша́рхаюць
Прошлы час
м. ша́рхаў ша́рхалі
ж. ша́рхала
н. ша́рхала
Загадны лад
2-я ас. ша́рхай ша́рхайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́рхаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́рхаць несов., см. шо́ргаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Утвараць прыглушаны гук, шум. Мерна, роўна шархала .. [піла], уядалася ў крамяную белую моц дрэва. Мележ. Чуваць ненадакучлівы голас экскурсавода, і асцярожна шархае мноства .. ног... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шархаце́ць несов., см. ша́рхаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да шархаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заша́рхаць

‘пачаць шархаць - шаркаць, чыркаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заша́рхаю заша́рхаем
2-я ас. заша́рхаеш заша́рхаеце
3-я ас. заша́рхае заша́рхаюць
Прошлы час
м. заша́рхаў заша́рхалі
ж. заша́рхала
н. заша́рхала
Загадны лад
2-я ас. заша́рхай заша́рхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заша́рхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́рханне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шархаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася моцнае шарханне венікам па бруку. Бядуля. Язэп неяк адразу пачуў гэтае нямоглае шарханне; вось толькі што не было яго і раптам паявілася. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шархану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. Аднакр. да шархаць.

2. што. З шумам правесці па чым‑н., закрануць што‑н. Я тады суседні дуб крануў, Па ствалу ледзь грукнуў тапаром: Быццам бы пявучую струну Шархануў хто цвёрдым кіпцюром. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)