шархаткі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шархаткі́ шархатка́я шархатко́е шархаткі́я
Р. шархатко́га шархатко́й
шархатко́е		 шархатко́га шархаткі́х
Д. шархатко́му шархатко́й шархатко́му шархаткі́м
В. шархаткі́ (неадуш.)
шархатко́га (адуш.)		 шархатку́ю шархатко́е шархаткі́я (неадуш.)
шархаткі́х (адуш.)
Т. шархаткі́м шархатко́й
шархатко́ю		 шархаткі́м шархаткі́мі
М. шархаткі́м шархатко́й шархаткі́м шархаткі́х

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шархаткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які ўтварае шорхат, шуміць, шапоча. Урэшце з кустоў вылезлі цьмяныя постаці ў шархаткіх плашч-палатках. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)