ша́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ша́р шары́
Р. ша́ра шаро́ў
Д. ша́ру шара́м
В. ша́р шары́
Т. ша́рам шара́мі
М. ша́ры шара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шар-зо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шар-зо́нд шары́-зо́нды
Р. ша́ра-зо́нда шаро́ў-зо́ндаў
Д. ша́ру-зо́нду шара́м-зо́ндам
В. шар-зо́нд шары́-зо́нды
Т. ша́рам-зо́ндам шара́мі-зо́ндамі
М. ша́ры-зо́ндзе шара́х-зо́ндах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ша́рыць

‘шукаць, шнарыць (што-небудзь і без прамога дапаўнення); дзяліцца чымсьці’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ру ша́рым
2-я ас. ша́рыш ша́рыце
3-я ас. ша́рыць ша́раць
Прошлы час
м. ша́рыў ша́рылі
ж. ша́рыла
н. ша́рыла
Загадны лад
2-я ас. ша́р ша́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сусве́тны

1. (относящийся к вселенной) мирово́й;

~ная прасто́ра — мирово́е простра́нство;

2. (относящийся к земному шару) мирово́й, всеми́рный;

с. кангрэ́с мо́ладзі — всеми́рный конгре́сс молодёжи;

у ~ным машта́бе — в мирово́м масшта́бе;

◊ с. сму́так — мирова́я скорбь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)