шарсцяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шарсцяны́ шарсцяна́я шарсцяно́е шарсцяны́я
Р. шарсцяно́га шарсцяно́й
шарсцяно́е		 шарсцяно́га шарсцяны́х
Д. шарсцяно́му шарсцяно́й шарсцяно́му шарсцяны́м
В. шарсцяны́ (неадуш.)
шарсцяно́га (адуш.)		 шарсцяну́ю шарсцяно́е шарсцяны́я (неадуш.)
шарсцяны́х (адуш.)
Т. шарсцяны́м шарсцяно́й
шарсцяно́ю		 шарсцяны́м шарсцяны́мі
М. шарсцяны́м шарсцяно́й шарсцяны́м шарсцяны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плед, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Вялікае пакрывала са шчыльнай шарсцяной і інш., звычайна клятчастай, тканіны, з бахрамой.

Захутацца ў п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суко́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Абрэзак сукна або іншай шарсцяной тканіны, якая ўжываецца для чысткі, націрання чаго-н.

Пачысціць чаравікі суконкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарсця́нік, ‑а, м.

Працаўнік шарсцяной прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Спец. Завіць (завіваць) ворс на шарсцяной тканіне.

[Ад фр. ratiner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каверко́т, ‑у, М ‑коце, м.

Сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення. Паліто з каверкоту.

[Ад англ. covertcoat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкаўне́рык, ‑а, м.

Вузкі кавалак белай матэрыі, які падшываецца пад каўнер. [Бацька] падшывае да шарсцяной камандзірскай гімнасцёркі новы падкаўнерык. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архалу́к, ‑а, м.

Адзенне, якое выйшла з ужытку, род кароткага кафтана, пашытага з каляровай шарсцяной або шаўковай тканіны са зборкай у таліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́жа, ‑ы, ж.

1. Ніткі, атрыманыя прадзеннем. Вытканая з шарсцяной пражы розных колераў, .. [посцілка] была надзіва даўгавечная. Кулакоўскі.

2. Тое, што і прадзенне. Вечары праходзілі ў жанчын за пражаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корд, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Моцныя кручаныя ніткі з баваўнянага або хімічнага валакна, якія скарыстоўваюцца для спецыяльных тэкстыльных вырабаў.

2. Сорт шарсцяной тканіны ў рубчык. Касцюм з корду.

[Фр. corde — вяроўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)